1912an, Scoville Heat Units (SHU) indizea sartu zen piperren pikantea zenbatzeko. Neurketa-metodo espezifikoari buruzko xehetasunak lortzeko, ikusi aurreko txioa.
Giza zaporearen bidez SHU pikantearen balorazioa berez subjektiboa da eta ez du zehaztasunik. Ondorioz, 1985ean, American Spice Trade Association-ek Errendimendu Altuko Kromatografia Likidoa (HPLC) metodoa onartu zuen piperren pikantearen neurketaren zehaztasuna hobetzeko. Pikantearen unitateak, ppmH izenez ezagutzen dena, milioi pikante bakoitzeko Bero zatiak adierazten ditu.
HPLC, errendimendu handiko kromatografia likidoaren akronimoak, nahaste likido bateko konposatuak bereiztea eta aztertzea dakar.
Ikerketek agerian uzten dute piperminak zazpi kapsaizina mota desberdinetatik ateratzen dutela pikantea, kapsaizina eta dihidrokapsaizina dira nagusiak. HPLC metodoak bi kapsaicinoide horien edukia neurtzen du soilik. Haien eremuen batura haztatua kalkulatzen du, erreaktibo estandarraren azalera balioarekin zatituz ppmH-ko balio bat lortzeko.
Honekin batera doan irudikapen bisuala tresnak sortutako diagrama grafikoa da. Ardatz horizontalak metanolaren atxikipen-denbora adierazten du, probak 7 minutuko iraupenarekin. Ardatz bertikalak neurtutako erreakzioaren intentsitatea erakusten du.
Diagramaren barruan:
- 'a' kolorearen gailurra adierazten du.
- "b" kapsaizinaren gailur-eremua adierazten du, kurbak eta oinarri-lerroak (puntudun lerroak adierazita).
- 'c'-k dihidrokapsaizinaren gailur-eremua adierazten du, kurbak eta oinarri-lerroak (puntudun lerroarekin mugatuta).
Normalizazioa egiaztatzeko, gailur-eremua eskuratu eta neurtu behar da erreaktibo estandarrak erabiliz. Ondoren kalkulatutako ppmH balioa 15ez biderkatzen da dagokion SHU pikantea lortzeko. Ikuspegi integral honek piperminaren pikantearen ebaluazio zehatzagoa eta estandarizatuagoa bermatzen du.